Ας υποθέσουμε ότι από τη μία άκρη, απέναντι στην ελευθερία, βρίσκεται η καταπίεση, ο εξαναγκασμός και η υποταγή, και ότι σε αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει αρκετή ελευθερία ή υπάρχει πλήρης ανελευθερία. Υπάρχει τότε, άραγε, η δυνατότητα να δούμε τα πράγματα αντίθετα και να ισχυριστούμε ότι στην άλλη άκρη, απέναντι από την ελευθερία, βρίσκεται η ασυδοσία, η ανεξέλεγκτη ελευθερία ή η ελευθεριότητα; Είμαστε, όμως, σίγουροι αν η ελευθεριότητα μπορεί να τοποθετείται ως ο υπερθετικός βαθμός της ελευθερίας και μάλιστα με αρνητική φόρτιση;